2021,

de tiende verjaardag van ‘de 1169’

Door Jacqueline Hageman

Tien jaar na het verschijnen van Verordening (EU) 1169/2011 is een goed moment om de balans op te maken. Het doel van de verordening is de consument te voorzien van volledige, transparante, leesbare en begrijpelijke voedselinformatie voor het maken van weloverwogen en veilige keuzes en het voorkomen van misleiding. Kunnen we tien jaar na dato stellen dat de verordening haar beloftes heeft waargemaakt en wat staat er nog te gebeuren?

Er is anno 2021 meer te doen om het etiket dan ooit tevoren. Natuurlijk is voedselinformatie transparanter en eenduidiger geworden, maar de praktijk laat ook een ander beeld zien. Terwijl de ingrediëntendeclaratie nauwkeurig vertelt wat in het product aanwezig is, wil de consument juist vaak weten wat er níet in het product zit. Denk aan claims zoals ‘glutenvrij’, ‘lactosevrij’, ‘suikervrij’ of zelfs ‘E-nummervrij’. En zal misleiding ooit écht de wereld uit zijn of blijft de wil van de producent om zich te onderscheiden ten opzichte van andere producten winnen? Verder zien we een wildgroei aan logo’s en keurmerken op de verpakking. Vormt dit niet juist een bedreiging voor transparante informatieverstrekking?

We wachten bovendien nog steeds op de nadere uitwerking van een aantal onderwerpen die nog als onbeslist in de verordening zijn opgenomen. Enkele hiervan zijn inmiddels behandeld, bijvoorbeeld herkomstetikettering, herkomst van vlees anders dan rund en transvetten, maar er is veel meer waarover gedurende de afgelopen tien jaar nog steeds géén beslissing is genomen. Een greep uit deze onderwerpen: informatie over kruisbesmetting, claims over de geschiktheid van een levensmiddel voor vegetariërs of veganisten, andere vormen van informatieverstrekking dan woord en getal, uniforme portiegroottes en een definitie van de term ‘natuurlijk’.

Alle hoop gevestigd op
‘Van boer tot bord’

In mei 2020 heeft de Europese Commissie de van-boer-tot-bordstrategie gepresenteerd als onderdeel van de Europese ‘Green Deal’, een routekaart voor de verduurzaming van de EU-economie. Een actiepunt is het ontwikkelen van een etiket dat de consument helpt gezond en duurzaam te eten. Om dit vorm te geven komt de Europese Commissie met een voorstel voor verplichte informatie op de verpakking en een kader voor duurzaamheidsetikettering, met aandacht voor de voedingswaarde en de klimaat-, milieu- en sociale effecten. Naast de nog openstaande onderwerpen zijn er veel nieuwe items waarover moet worden beslist, met als doel een nog betere voedselinformatieverstrekking aangepast aan de huidige tijd. De praktijk heeft ons wel geleerd dat het een kwestie is van een lange adem, maar het zal vrijwel zeker leiden tot wijziging van of aanvulling op Verordening (EU) 1169/2011.

[1] Verordening (EU) nr. 1169/2011, VERORDENING (EU) Nr. 1169/2011 VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD van 25 oktober 2011 betreffende de verstrekking van voedselinformatie aan consumenten, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 1924/2006 en (EG) nr. 1925/2006 van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijn 87/250/EEG van de Commissie, Richtlijn 90/496/EEG van de Raad, Richtlijn 1999/10/EG van de Commissie, Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad, Richtlijnen 2002/67/EG en 2008/5/EG van de Commissie, en Verordening (EG) nr. 608/2004 van de Commissie
[2]
https://ec.europa.eu/info/strategy/priorities-2019-2024/european-green-deal/actions-being-taken-eu/farm-fork_nl

Heeft u kaas gegeten van de Europeese etiketteringswetgeveing?

Download de whitepaper

 

Video
Delen

Uw naam

E-mail

Naam ontvanger

E-mail adres ontvanger

Uw bericht

Verstuur

Share

E-mail

Facebook

LinkedIn

Aanmelden

Verstuur